تفاوت خودروهای دیفرانسیل عقب و جلو مزایا و معایب
دیفرانسیل قطعه‌ای در خودرو است که گشتاور تولید شده توسط موتور را تقسیم کرده و به چرخ‌ها می‌رساند و همچنین وظیفه کنترل مقدار چرخش چرخ‌ها را برعهده دارد. به زبان ساده‌تر، هنگامی که خودرو وارد پیچی می‌شود چرخ خارجی روی یک محور، قوس بزرگ‌تری را نسبت به چرخ داخلی دنبال می کند. دیفرانسیل مجموعه ای ازچرخ دنده‌ها است که نیروی موتور را به چرخ‌ها درحالی منتقل می‌کند که به آنها امکان می‌دهد در پیچ ها با سرعت های مختلف چرخش کنند.
با وجود انواع دیگر خودروها مانند چهارچرخ محرک 4WD و تمام چرخ محرک AWD، خودروهایی که از دیفرانسیل جلو یا عقب بهره می‌برند رایج ترین نوع خودروهای ساخته شده هستند. ما در این مقاله دیفرانسیل جلو و دیفرانسیل عقب را به شما معرفی می‌کنیم تا تفاوت آنها مشخص شود و سپس به بررسی مزایا و معایب هر یک می‌پردازیم.
دیفرانسیل جلو یا FWD
به این معنی است که مجموعه پیشرانه، گیربکس، دیفرانسیل در قسمت جلویی قرار دارند. به عبارت دیگر دیفرانسیل جلو یا FWD به این معنی است که نیروی حاصل از موتور به چرخ‌های جلوی وسیله نقلیه شما منتقل می شود. در استفاده از FWD، چرخ‌های جلویی ماشین را می‌کشند و چرخ های عقب به تنهایی نیرو دریافت نمی‌کنند. نکات مثبت یک وسیله نقلیه دیفرانسیل جلو این است که به طور معمول مصرف سوخت بهتری دارد و دی اکسید کربن کمتری منتشر می‌کند. از طرف دیگر از آنجا که وزن موتور بر روی چرخ‌های محرک قرار دارد (چرخ جلو)، دیفرانسیل جلو می تواند چسبندگی بهتری را در شرایطی که جاده لغزنده‌تر است حفظ کند.
دیفرانسیل عقب یا RWD
در خودروهای دیفرانسیل عقب، با اینکه در اغلب موارد موتور و گیربکس در قسمت جلویی خودرو قرار دارند، نیروی موتور بواسطه محور انتقال نیرو (میل گاردان)، به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود اما خود دیفرانسیل و چرخ‌های محرک در عقب خودرو قرار دارند. به عبارت دیگر اصطلاح دیفرانسیل عقب به سیستم توزیع پیشرانه ای گفته می شود که نیروی چرخشی را فقط روی چرخ‌های عقب قرار می‌دهد. اگرچه این متداول‌ترین مدل تولید خودرو تا پایان قرن بیستم بود، اما امروزه بیشتر اتومبیل ها دارای دیفرانسیل جلو، چهار چرخ محرک یا تمام چرخ محرک هستند.
مزایای دیفرانسیل جلو
یکی از اصلی‌ترین مزیت‌هایی که اتومبیل‌های دیفرانسیل جلو نسبت به خودروهای دیفرانسیل عقب دارند، بهبود کشش آن‌هاست که ناشی از توزیع وزن است. در وسایل نقلیه دیفرانسیل جلو، وزن موتور بالای تایرهای جلو باعث می شود تا لاستیک‌ها بتوانند به جاده به طور موثرتری بچسبند. این کشش اضافی باعث می شود اتومبیل‌های دیفرانسیل جلو در هنگام بارش برف یا هنگام نیاز به پیمایش در جاده‌های لغزنده مفید واقع شوند. هنگامی که به لاستیک های زمستانی مجهز باشید، یک وسیله نقلیه دیفرانسیل جلو می تواند سفرهای زمستانی را با اطمینان بسیار بیشتری نسبت به خودروهای دیفرانسیل عقب فراهم کند.
علاوه بر چسبندگی بهتر، خودروهای دیفرانسیل جلو معمولاً فضای بیشتری نسبت به وسایل نقلیه دیفرانسیل عقب دارند. دلیل آن این است که اجزای پیشرانه در اکثر دیفرانسیل جلوها برخلاف اتومبیل‌های دیفرانسیل عقب، به فضای داخلی گسترش نمی‌یابند. در RWD برای اتصال میل گاردون به موتور و از طرف دیگر چرخ‌ها نیاز به یک تونل مانندی از وسط فضای سرنشین است. این فضای اضافی در وسایل نقلیه دیفرانسیل جلو، راحتی مسافران را تضمین می کند و فضای بیشتری را فراهم می‌کند. ساخت اتومبیل های دیفرانسیل جلو نیز ارزان‌تر است. از آنجا که پیشرانه‌های آن به صورت واحدی یکپارچه تولید می‌شوند، ساخت FWD ها به قطعات کمتری احتیاج دارد و مونتاژ کم هزینه‌تری را در بردارد. پیشرانه‌های دیفرانسیل جلو نیز از مجموعه های انتقال قدرت و محور در RWD سبک‌ترند، بنابراین علاوه بر هزینه ساخت، باعث صرفه جویی در هزینه سوخت شما خواهند‌شد.
معایب دیفرانسیل جلو
یکی از مهمترین اشکالات FWD، فرمان پذیری آنها است. اگرچه در هوای نامناسب کشش آنها برتری دارد، اما عملکردشان در پیچ‌ها به خوبی خودروهای دیفرانسیل عقب نیست. در خودروهای دیفرانسیل جلو ممکن است گاهی اوقات احساس کنید ماشین خیلی خوب به فرمان شما پاسخ نمی‌دهد. این مشکل هنگام رانندگی با سرعت‌های بالاتر بیشتر به چشم می‌آید. مدل‌های دیفرانسیل جلو، لاستیک‌های خود را زودتر فرسوده می‌کنند و در طولانی مدت هزینه بیشتری در تعمیرات خواهید داشت. همچنین، سنگینی دماغه‌های دیفرانسیل جلوها گاهی باعث می‌شود در شتابگیری سریع، خودرو به به سمت چپ یا راست رانده شود. در نتیجه، اکثر افراد اتومبیل‌های اسپرت با چیدمان‌های دیفرانسیل عقب یا چهار چرخ متحرک را انتخاب می‌کنند.
مزایای استفاده از دیفرانسیل عقب
در تاریخ خودروسازی، این سیستم محرک چرخ تنها سیستم موجود بود، بنابراین بسیاری از اتومبیل های کلاسیک به طور پیش فرض RWD هستند. مزیت اصلی دیفرانسیل عقب این است که هر مجموعه از لاستیک‌ها فقط یک وظیفه دارند، مجموعه جلو هدایت کننده و مجموعه عقب تامین کننده قدرت هستند. در نتیجه اتومبیل های دیفرانسیل عقب می‌توانند پیچ‌ها را با نرمی بیشتری مدیریت کنند. علاوه براین، لاستیک‌های جلوی RWD فشار کمتری نسبت به FWD تحمل می‌کنند و استهلاک آنها کمتر است. پلتفرم‌های خودروهای دیفرانسیل عقب از نظر طراحی از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار هستند، زیرا موتور می تواند در جلو، وسط یا پشت اتومبیل قرار بگیرد. در حالی که در اتومبیل‌های دیفرانسیل جلو موتور تنها در قسمت جلویی خودرو قرار می‌گیرد. RWD همچنین می تواند موتورهای بزرگتر را اداره کند زیرا وزن و قدرت آن کمتر به چرخ های جلو فشار می آورد. و در آخر می‌توان گفت، توانایی کنترل بیشتر عمده دلیلی است که بسیاری از ارگان‌های اجرای قانون همچنان از سدان های دیفرانسیل عقب به عنوان وسایل تعقیب استفاده می‌کنند.
معایب دیفرانسیل عقب
اگرچه اتومبیل‌های دیفرانسیل عقب از مزایایی نسبت به FWD برخوردار هستند، اما کشش کمتر آنها به عنوان یک ایراد بزرگ باقی می‌ماند مخصوصاً هنگام باران یا برف. هوای بسیار بد، مانند طوفان و یخ زدگی، می تواند کنترل اتومبیل های دارای دیفرانسیل عقب را برای رانندگان بسیار دشوار کند. همچنین کشش کمتر به این معنی است که RWD ها نمی‌توانند به راحتی از سطوح شیب دار بالا روند یا مسیر را در جاده های گل آلود به راحتی ادامه دهند. اگر در زمستان می خواهید با یک ماشین دیفرانسیل عقب رانندگی کنید، مطمئن شوید که ماشین لاستیک‌های زمستانی دارد. در غیر این صورت، احتمال دارد که سرتاسر جاده را لیز بخورید و برای خود و دیگران در خیابان خطر ایجاد کنید. همچنین سیستم های دیفرانسیل عقب پیچیده‌تر از سیستم های دیفرانسیل جلو هستند، بنابراین ساخت آنها هزینه بیشتری دارد و اغلب گران ترند.
چه نوع خودرویی مناسب شماست؟ دیفرانسیل جلو یا عقب؟
اینکه شما صرفه جویی در مصرف سوخت و کشش خوب وسایل نقلیه دیفرانسیل جلو را ترجیح می دهید یا جنبه های مربوط به هندلینگ و عملکرد آنها، به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید کدام سیستم مناسب شما است. اکثر اتومبیل های مدرن دارای دیفرانسیل جلو هستند که احتمالاً مناسب رانندگانی است که علاقه‌ای به هیجان و سرعت ندارند. با این حال، اتومبیل‌های دیفرانسیل عقب دارای یک احساس کلاسیک هستند و بسیاری از مسابقه‌های حرفه‌ای با این مدل خودروها برگزار می‌شود.
